لوازم یدکی ولوو F12 اف دوازده Volvo
ولوو F12 آغاز گر دوران جدیدی در تاریخ خودرو های سنگین کمپانی ولوو بود. محبوبیت این کشنده و هم چنین کامیون ها و کشنده های ۱۰ لیتری آن به قدری بالا بود که به سرعت مرزهای کشور های مختلف را طی کرد و به آمار تولید ۲۰۰ هزار دستگاهی رسید تا نشان از محبوبیت یک محصول با کیفیت و مهندسی بالای آن باشد.
همان طور که F12 از اهمیت بالایی در تاریخ کمپانی ولوو برخوردار است، در کشورمان نیز جایگاه منحصر به فردی دارد تا جایی که بسیاری آن را محبوب ترین و برترین کشنده تاریخ کشورمان دانسته و حتی بسیاری آن را نسبت به قیمت، استهلاک، قطعات و تعمیر و نگهداری از فرزندان جدیدترش، برتر و مناسب تر می دانند. ولوو F12 در کشورمان با پیشرانه ها، جعبه دنده ها و محور های مختلفی عرضه شد. ضمن این که با واردات از کشور های مختلف، به این گستردگی اضافه شد و کابین های گلوبتروتر و هم چنین نمونه های دو محور آن نیز وارد جاده های کشورمان شدند.
شروع تولید در ایران
ساخت محصولات ولوو در کشورمان در شرکت ایران کاوه آغاز شد. ایران کاوه تولید کننده محصولات Mack در کشورمان بود. اما با وقوع انقلاب و توقف تولید محصولات ماک در ایران کاوه، تصمیم بر آن شد تا با همکاری شرکت ولوو سوئد و در کنار سری N این شرکت، تولید مدل های سری F نیز آغاز شود. این تولید از سال ۱۳۶۳ شروع شد و تا سال ۱۳۸۰ با تولید ده هزار دستگاه به پایان رسید تا ایران عنوان بیشترین کشنده F12 دنیا را در اختیار بگیرد.
پیشرانه های قدرتمند در کنار جعبه دنده و دیفرانسیل های قوی، باعث شدند تا این کشنده در تناژ های مختلف از ۳۲ تا ۱۰۰ تن ظاهر شود که از این حیث نیز یکی از برترین ها به شمار می رود. اگر سری به اسناد ولوو مبنی بر پیشرانه هایی که بر روی سری F قرار گرفته است بزنیم؛ خواهیم دید که ولوو F12 در طول دوران تولیدش از موتور های ۶ سیلندر ۱۲ لیتری استفاده کرد و حتی در نمونه های ۱۶ لیتری نیز از ابتدا تا الان از موتور های ۶ سیلندر بهره برده است.
پیشرانه TD120G در ابتدا با توان ۳۳۰ اسب بخار در دور موتور ۲۲۰۰ دور در دقیقه وارد میدان شد که برای دوران خود، رقم قابل توجهی به شمار می رفت. این موتور بر وی نسل اول F12 قرار گرفت. بیشینه گشتاور در حدود ۱۳۰۰ نیوتن متر بود و در دور ۱۳۰۰ به دست می آمد. جعبه دنده نیز از سری SR62 با ۱۶ دنده ( ۸ دنده با نیم دنده ) بود که مثل دیگر جعبه دنده های ولوو از نوع طبقه ای است.
در سال های بعد با تجهیز شدن موتور ۳۵۰ اسبی TD120C به یک اینترکولر، موتور جدید دارای کد TD12F شد. اضافه شدن اینترکولر به آن باعث رسیدن توان به ۳۸۵ اسب بخار و گشتاور به ۱۵۷۰ نیوتن متر شد. این موتور به صورت سفارشی قابل خریداری بود و برای همراهی با آن از جعبه دنده های SR70 استفاده شد. به این سری F12F گفته شد. هم چنین ولوو برای برخی از بازار هایش از موتور های ۳۸۲ اسب بخاری با ۱۵۱۵ نیوتن متر گشتاور نیز استفاده کرد.
F12 با نسل دومش به کشورمان پای گذاشت. چهار چراغ گرد در جلو نمایی کلاسیک به آن می داد. اتاق بزرگ تر و بلند تر شده بود و شیب رو به جلو آن کمی تعدیل شده و روبه عقب رفته بود. طراحی نسبت به زمان خودش زیبا و ساده بود و همین عامل در کنار استفاده از پلت فرم سری N که موفقیت خود را نشان داده بود، باعث شد تا ولوو F12 در ایران نیز بسیار موفق باشد.
البته این موفقیت در ابتدا چندان آسان نبود چرا که در آن روزگار کشنده های دماغ دار محبوبیت بالاتری از نمونه های بی دماغ داشتند و بازار در قبضه ولوو سری N و بنز های دماغ دار بود. پیشرانه ها در ابتدا همان نمونه ۳۳۰ اسب بخاری بودند. در این کشنده ها مهم ترین مشخصه ظاهری آن ها همان داشتن ۴ چراغ گرد در جلو به همراه جلو پنجره فابریک مشکی است که تعداد آن ها نسبت به F12 های تولید شده از سری سوم، بسیار کمتر است که به خاطر کم بودن ظرفیت تولید در آن سال ها و از طرفی کمبود توجه به این مدل بود. اما یکی از مهم ترین اتفاقات در دوران حیات F12 در کشورمان به سال های ابتدایی دهه هفتاد باز می گردد.
زمانی که شرکت نفت برای توزیع و پخش مواد نفتی خود از کشنده های مایلر ۲۶۲۸ سبز رنگ با تریلر های اشمیتز استفاده می کرد و تصمیم به استفاده از کاروان F12 های سبز با تریلر های کالابرس در کنار اسکانیا گرفت. این رویکرد شرکت نفت به این کشنده باعث شد تا F12 که حالا از نسل سومش و با چراغ های مستطیلی وارد بازار کشورمان می شد، جانی تازه در بین رقبا بگیرد و به سمت قبضه بازار و جاده های کشورمان قدم بردارد.
کشنده های شرکت نفتی که به ولوو شرکت نفتی نیز شهرت دارند، از موتور های ۳۶۰ اسب بخاری استفاده می کردند. پایان تولید ولوو F12 در کشورمان در سال ۱۳۸۰رقم خورد و تعداد محدودی نیز در سال ۱۳۸۱ به تولید رسید. این در حالی بود که با توجه به داغ بودن بازار حمل و نقل در کشورمان و از طرفی به علت نیاز به کشنده هایی که با استاندارد های آلایندگی اروپا برای تردد در این کشورها همخوانی داشته باشند، سایپا دیزل سریعا با پایان یافتن تولید F12، اقدام به واردات نمونه های ۴۶۰ اسب بخاری از نسل اول FH کرد. بهترین و زیبا ترین F12 های تولیدی در کشورمان مربوط به مدل های اواخر دهه ۷۰ شمسی و اوایل دهه ۸۰ هستند که با جلو پنجره سفید معروف به سینه سفید هستند. این کشنده های ۴۰۰ اسبی در زمان خود حتی الان هم از نظر قدرت کشندگی و توانایی حمل بار در کنار استهلاک کم حرف هایی برای گفتن در مقابل رقبای جدید و قدیم خود هستند.
چند نکته درباره F12
همیشه در بین رانندگان و علاقه مندان به خودرو های سنگین، گفته می شود که ولوو های اینتر از نمونه های توربو کارایی بهتری دارند. این تفاوت در عملکرد به وجود اینترکولر در نمونه های معروف به اینتر باز می گردد.
در موتور های توربو به علت فشرده شدن هوای ورودی، دمای هوا بالا می رود و از طرفی چون توربو نیروی خود را از گاز های خروجی از اگزوز می گیرد، این افزایش دما بیشتر نمود پیدا می کند. در پی افزایش دما، کارایی موتور آن چنان که باید بالا باشد، حفظ نمی شود و در برخی از مواقع در زیر بار های سنگین حسی از واماندگی به راننده منتقل می کند. اما با وجود اینتر کولر که وظیفه آن خنک سازی هوای ورودی به توربو شارژر است، این عیب تا حد بسیار چشمگیری کاهش پیدا می کند و از طرفی قدرت پیشرانه نیز به خاطر سرد بودن هوای ورودی، بالا تر می رود.
در بین F12 های مونتاژ شده در کشورمان، هر چند نمونه ۴×۶ آن از بقیه بسیار بیشتر است اما مدل های دو محور کشنده و حتی ۲×۶ نیز دیده می شود. هم چنین در خلال سال هایی که واردات کامیون و کشنده ها به کشورمان آغاز شده بود، نمونه های محدودی از کشنده های F12 وارداتی از انواع دو محور و سه محور وارد جاده ها شدند. برخی از این خودرو ها دارای اتاق بلند گلوبتروتر نیز هستند. اتاق F12 هم چنین با موتور ۱۰ لیتری موسوم به F10 نیز عرضه شد که در کشومان نمونه های کم عدادی از آن ها با کاربری کامیون و آرایش ۲×۶ و ۲×۴ موجود هستند. این اتاق از نظر ابعاد و شکل ظاهری تفاوتی با اتاق F12 ندارد.
F12 های کشورمان با پیشرانه های ۳۳۰ اسبی، ۳۶۰ اسب بخاری و ۴۰۰ اسبی عرضه شدند. هم چنین از اواسط دهه هفتاد، سوپر شارژر جای توربو شارژر های F12 ها را گرفت. در این بین مدل های ۳۸۷ اسب بخاری موسوم به استرالیایی (استرالیا یکی از مهم ترین بازار های محصولات ولوو به شمار می رود و تنوع پیشرانه و جعبه دنده های ولوو در این کشور بیشتر از کشورمان بوده است) نیز دیده می شود که از مشخصه های ظاهری آن نوار های خطی در بغل درب ها و اتاق هست. در برخی از نمونه های ۳۶۰ اسب بخاری کشورمان نیز از این نوار های ۳ خط که از روی ولوو F16 اقتباس شده است، نیز استفاده شده است.
F12 کشنده ای پر قدرت، کاری و با توان کشندگی بالاست که مثل ولوو سری N در مدل های توپی طلا، هنوز هم طرفداران خاص خود را دارد. از مهم ترین رقبای این کشنده در کشورمان باید به مرسدس بنز های سری NG از مدل های ۲۶۳۲ و ۲۶۳۵ معروف به جفت سوپر و اسکانیا ۱۱۲ و ۱۱۳ اشاره کنیم که هر کدام از این سه رقیب دارای محاسن و معایب مخصوص به خود هستند.
لوازم یدکی ولوو F12 اف VOLVO را از دیزل شاپ بخواهید
بورس قطعات ولووقطعات F12قطعات اف داوزدعقطعات کشنده ولوو F12قطعات ولوو F12 اف دوازده Volvoقطعات ولوو اف دوازده در تهرانلوازم یدکی F12لوازم یدکی اف دوازدهلوازم یدکی اف دوازده در تهرانلوازم یدکی ولوو F12 اف دوازده Volvoلوازم یدکی ولوو f12 در اصفهان
- ۹۹/۰۳/۱۳